دیپلماسی ابولا

جامعه جهانی به تب دردناک خشونت مبتلا شده است و در چهارگوشه جهان، تنش‌ها به بدترین درجه خود پس از جنگ جهانی دوم رسیده است. در حالی که در اروپا با جرقه اوکراین آتش جنگ سرد میان کرملین و غرب شعله ور شده است؛ در خاورمیانه، یک تراژدی انسانی دردناک توسط تروریست‌های تکفیری به وقوع پیوسته است . سلفی‌های تکفیری به عنوان فرزندان ناخواسته بهار عربی انسان‌های بی‌گناه را به شیوه‌های قرون وسطایی قتل عام می‌کنند.

شبه نظامیان خشن چندملیتی که با سرمایه‌گذاری شیوخ خلیج فارس و غرب به عنوان تروریست خوب برای جنگ با دولت اسد شکل گرفته بودند امروز به عنوان یک فراتهدید امنیت همه کشورها را به چالش می‌کشند. اگرچه داعش زیر پرچم سیاه خود توانسته سرزمینی به وسعت بریتانیا را تحت حکومت جعلی اسلامی خود به نام خلافت البغدادی در آورد اما شکل گیری نیروهای مردمی توانسته ضربان مهلکی بر تروریست‌های تکفیری وارد کند. داعش از نیروهای شیعه ضربات سنگینی خورده است و در کوبانی به نوعی تحقیر شدند.

ورای بوی خون انسان‌های بی گناه و باروت داعش که خاورمیانه را فراگرفته است، سیاستمداران جهان نیز به نوعی تب جنون انگیز منفعت طلبی مبتلا شده اند. آنها مانند بیماران آلوده به بیماری ابولا که تاکنون 4600 کشته برجای گذاشته است بدون توجه به جان انسان‌ها یا با تروریست‌های تکفیری همکاری می‌کنند یا در شکل‌گیری اتحاد مردمی کارشکنی می‌کنند.

می‌توان گفت چشمان آنکارا با رویای امپراتوری عثمانی کور شده است، همراه این موضوع رویکرد تب دار آنها موجب رنجش و حتی خشم مردم کشورهای مختلف منطقه شده است. رجب طیب اردوغان که روزگاری به عنوان یک سوپراستار با دیپلماسی کباب ترکی به هرگوشه‌ای سرک می‌کشید تا از حقوق مسلمانان دفاع کند به دیپلماسی ابولا مبتلا شده است. ترکیه نتیجه تغییر رویکرد خصمانه خود را که از زمان آغاز بهار عربی شکل گرفته بود با ناتوانی در جنگ با بشار اسد لمس کرد اما بی‌اعتنا به این موضوع همچنان از تروریست‌های تکفیری حمایت می‌کند. در جریان مقاومت کوبانی محرز شد که عثمانی‌ها با داعش به پیمان برادرخواندگی نانوشته‌ای که با محمدمرسی امضا کرده بودند همچنان پایبند هستند و در این راه حتی حاضر هستند با نیروهای کرد وارد جنگ تن به تن شوند. به موازات این رویکرد، دیپلماسی ابولا دامن گیر آل سعود در ریاض نیز شده است.

برخی شاهزاده‌های جنگ طلب عربستان که رویای تکرار11سپتامبر را در سرمی پرورانند فعلا کینه پدران خود را از عثمانی‌ها فراموش کرده‌اند تا روزی که حساب ترکیه را نیز یکسره کنند. در این میان،جمهوری اسلامی به عنوان یک قدرت منسجم و متحد با ادبیات ظریف دیپلماسی ایرانی همچنان کلید قفل تروریسم را در دست دارد. تهران به عنوان یک همسنگر مردم منطقه در مقابل تروریست‌های تکفیری ایستاده است و بی‌شک داعش برای تهاجم به سرزمین پارس ولع زیادی در دل دارند. در تهران نیز این نکته باید باور شود که ایران و جامعه جهانی به دیپلماسی تعاملی دوسویه نیازمند هستند و تخاصم بی‌مورد می‌تواند به سرایت دیپلماسی ابولا منجر شود که اثرات ناخوشایندی را برای ایران اسلامی در پی دارد.

از سوی دیگر ایالات متحده که از یک سال پیش متوجه اشتباه فاحش خود شده بود از نزدیک موضوع را دنبال می‌کند. واشنگتن در جریان مذاکرات جامع هسته ای ایران را رو در روی خود می‌بیند اما در جریان مواجه با تهدید داعش، ایرانی‌ها را در کنار خویش حس می‌کند. این دوگانگی موجب تزلزل کاخ سفید و پارادوکس پیام‌های ارسالی و موضع گیری‌های شفاهی ایالات متحده شده است اما موضوع اینجاست که دیگر زمان جامعه جهانی برای مواجه با تروریسم تکفیری داعش به پایان رسیده است.

غربی‌ها هنوز قدرت مخرب ویروس ابولا و داعش را درک نکرده‌اند؛ آنها برخلاف ادعاهای خود با سیاستمدارانی چانه زنی می‌کنند که اقتدارگرا هستند و همین موضوع معادلات و زمان را به نفع داعش تغییر می‌دهد تا تروریست‌های تکفیری در آینده نه چندان دور در شهرهایی نظیر کوآلالامپور، واشنگتن، نیویورک،مسکو،پاریس،لندن و ده‌ها شهر دیگر شاهد نصب پرچم سیاه رنگ حکومت جعلی اسلامی‌باشند.